Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης.

Σπούδασα Δημοσιογραφία και «Ευρωπαϊκό Πολιτισμό» και τον τελευταίο χρόνο είμαι φοιτήτρια μεταπτυχιακού προγράμματος Ομαδικής Ψυχοθεραπείας (Αναλυτικό Ψυχόδραμα).

Εργάζομαι στα ΜΜΕ από το 1997 μέχρι σήμερα και είμαι μέλος της ΕΣΠΗΤ (Ένωσης Συντακτών Περιοδικού & Ηλεκτρονικού Τύπου). Εντάχθηκα στην ΚΝΕ την περίοδο των μαθητικών μου χρόνων κι αργότερα στον Ενιαίο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Τον τελευταίο χρόνο δραστηριοποιούμαι στην Καισαριανή συμμετέχοντας στην Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής.

Με δεδομένη την ανθρωπιστική κρίση, με τη βαρβαρότητα και τη βιαιότητα που ενέσκηψε, την ακραία ανισότητά της, ανάμεσα στους ανέργους, τους υποαμειβόμενους, τους ετεροπασχολούμενους, τα αυτονόητα και τις βεβαιότητες που ανήκουν στο παρελθόν, ανάμεσα στην απόγνωση και την αποχή, την αποσύνθεση και το χάος, υπάρχει ελπίδα:

Στους αγώνες και τις διεκδικήσεις, στη ρήξη και την ανατροπή, στη συνείδηση του συλλογικού βίου. Εμείς στους δρόμους, εμείς στις γειτονιές, εμείς στα πάρκα, εμείς στις πλατείες.Όλοι όσοι διαθέτουν αυτή τη συνείδηση του ζοφερού χαρακτήρα των ζητημάτων, οφείλουν να μη συναινέσουν σ’ αυτήν τη παλινδόμηση, να μη συμμορφωθούν, να αφυπνίσουν, να αντισταθούν σε αυτή την πορεία προς το χάος.

Αξίζει να το ζήσουμε για «λίγη περηφάνια»